Het plangebied ligt op veen met in de ondergrond de Bergambacht stroomgordel. Deze stroomgordel vormde een rug met bedding in het landschap die na verloop van tijd bedekt raakte met klei en veen. De Bergambacht stroomgordel was actief in het vroeg neolithicum. De top van deze stroomgordel wordt aan de hand van geomorfologische kaarten en een archeologisch booronderzoek verwacht op circa 3,5 m -mv, maar aan de hand van diepe boringen die in de directe omgeving van het plangebied zijn gezet op meer dan 5 m -mv. Tijdens het inventariserend veldonderzoek zijn de boringen allen doorgezet tot 4 m -mv. In één boring (boring 4) zijn oeverafzettingen van een stroomgordel aangetroffen. Het is niet duidelijk of dit de Bergambacht of Schoonhoven stroomgordel betreft. Deze oeverafzetting bestaat uit zand met kleilagen. Dit betekent dat de oever in een dynamisch milieu is afgezet en niet geschikt was voor bewoning en niet ideaal voor een tijdelijk kampement. De stroomgordel vormde een rug met bedding in het landschap die na verloop van tijd bedekt raakte met klei en veen. In de loop van de late middeleeuwen werd de regio ontgonnen en ingepolderd. Binnen het plangebied zijn geen sporen aangetroffen die duiden op bijvoorbeeld boerderijplaatsen uit de middeleeuwen of nieuwe tijd.