Βασικό αντικείμενο της διδακτορικής διατριβής αποτελεί η μελέτη των χωροκοινωνικών μετασχηματισμών που προκύπτουν στην πόλη της Αθήνας από τις αρχές της δεκαετίας του 1990 μέχρι σήμερα, δηλαδή μετά τη μετατροπή της Ελλάδας από «χώρα αποστολής» σε «χώρα υποδοχής και διέλευσης» μεταναστών. Στο πλαίσιο της λεγόμενης «νέας μετανάστευσης» προς τη χώρα και μιας ολοένα αυξανόμενης «εθνοπολιτισμικής ποικιλότητας», τα βασικά ερευνητικά ερωτήματα της διατριβής εξειδικεύονται σε τρία σκέλη. Το πρώτο σκέλος ερωτημάτων αφορά την πρόσβαση των μεταναστών στην κατοικία και, συγκεκριμένα, τις «στεγαστικές διαδρομές» που ακολουθούν μέχρι την πρόσβαση στην ιδιοκατοίκηση. Έχουν οι μετανάστες πρόσβαση στην ιδιόκτητη κατοικία και, αν ναι, σε ποιον βαθμό; Ποιο είναι το προφίλ των μεταναστών ιδιοκτητών, ποια είναι τα χαρακτηριστικά των ακινήτων που αγοράζουν και μέσα από ποιους μηχανισμούς καταφέρνουν να γίνουν ιδιοκτήτες; Το δεύτερο σκέλος ερωτημάτων αφορά τις γεωγραφίες της πρόσβασης των μεταναστών στην ιδιοκατοίκηση ή, πιο απλά, τη χωρική κατανομή τους στην πόλη της Αθήνας. Σε ποιες γειτονιές και σε ποια κτήρια της πόλης εγκαθίστανται οι μετανάστες ιδιοκτήτες και, κυρίως, σε ποια χωρική σχέση με τους Έλληνες κατοίκους; Με πιο ειδικούς όρους, ποιος είναι ο βαθμός του εθνοφυλετικού στεγαστικού διαχωρισμού στην πόλη της Αθήνας; Τέλος, πέρα από τις χωρικές σχέσεις μεταξύ Ελλήνων και μεταναστών, το τρίτο σκέλος ερωτημάτων αφορά και τις κοινωνικές σχέσεις διεθνοτικής συνύπαρξης που αναπτύσσονται στις γειτονιές της Αθήνας και κυμαίνονται μεταξύ σχέσεων φιλίας, εμπιστοσύνης, και αλληλεγγύης αλλά και σχέσεων σύγκρουσης, ρατσισμού και μισαλλοδοξίας. Όλα τα παραπάνω ερωτήματα διερευνώνται μέσα από το συνδυασμό ποσοτικών και ποιοτικών ερευνητικών μεθόδων, με βασικά εργαλεία μια στατιστική δειγματοληπτική έρευνα στο αρχείο του Υποθηκοφυλακείου Αθηνών και μια σειρά 20 ημι-δομημένων συνεντεύξεων από μετανάστες ιδιοκτήτες.

Non-probability: Availability

Face-to-face interview