Ter hoogte van de Diefdijk te Vianen is in het kader van de verbreding van de Rijksweg A2 een archeologisch onderzoek verricht.

De Diefdijk is een van oorsprong middeleeuwse waterkering die gelegen is tussen de Lek bij Everdingen en de Linge bij Leerdam. De dijk vormt van oorsprong de grens tussen Gelderland (Gelre) in het oosten en Zuid Holland en Utrecht (Holland) in het westen. Ze vormt een buffer die het achter de dijk gelegen land moet beschermen tegen hoog water wanneer aan een van beide zijden de rivierdijk doorbreekt. In het verleden heeft de dijk deze functie meerdere malen met succes vervuld, hoewel ze ook enkele malen is doorgebroken. De functie als waterkering is nog steeds aanwezig en vandaar da op de plaats waar de rijksweg A2 de dijk doorsnijdt een beweegbare afsluiting is gemaakt. Bij de verbreding van de A2 dient een deel van de dijk weggegraven te worden en wordt in het nieuwe viaduct werderom een waterkering aangebracht. Door het deels weggraven van de dijk ontstond een profiel dwars door de dijk, hetgeen een unieke kans bood de opbouw van de dijk archeologisch te bestuderen.

Van de middeleeuwse Diefdijk zijn resten aangetroffen. De oudste lagen konden niet gedateerd worden, maar het is niet uitgesloten dat deze samenhangen met de oudste vermelding uit 1284. Een jongere fase dateert uit de 14e eeuw. In de opbouw van de dijk zijn in totaal minimaal negen fases te onderscheiden.

Het onderzoek heeft veel nieuwe inzichten opgeleverd over de fasering van de dijk maar ook over formatieprocessen in het dijklichaam. Het blijft echter onduidelijk in hoeverre deze waarnemingen representatief zijn voor de gehele Diefdijk of voor dijken in het rivierengebied in het algemeen.