In het kader van de provinciale subsidieregeling voor gebiedsgericht beleid Zuidoost- Twente heeft de Stichting Landschapsproject Diepenheim een subsidie gekregen om de historie van Diepenheim te complementeren. De Stichting Landschapsproject Diepenheim heeft het onderzoeks- en adviesbureau voor Bouwhistorie, Archeologie, Architectuur- en Cultuurhistorie (BAAC) uit 's-Hertogenbosch opdracht gegeven om een archeologische prospectie en een bouwhistorisch onderzoek uit te voeren. Het archeologisch onderzoek vond plaats in de periode januari tot en met mei 2001.

Conclusie: Uit het literatuur onderzoek kon geen historische relatie worden aangetoond tussen het terrein "De Horde" en Huize Diepenheim. De betekenis van het perceel met de naam "De Horde" wordt waarschijnlijk het beste vericlaard door de term vlechtwerk, waarbij gedacht moet worden aan een met vlechtwerk omheind perceel. Uit het kaartonderzoek blijkt dat de huidige loop van de Molenbeek, gelegen langs de zuidwestgrens van het onderzoeksgebied, oorspronkelijk ten oosten van het huidige tenrein heeft gelopen. De huidige loop heeft de Molenbeek waarschijnlijk pas in de 17e eeuw gekregen, waarbij het bochtige 19e eeuwse uiteriijk van de beek waarschijnlijk in de 20e eeuw is gekanaliseerd. Het booronderzoek heeft geen aanwijzingen voor een locatie van een mogelijk kasteeltenrein opgeleverd. Het booronderzoek heeft wel aangetoond dat er een rechthoekig slootpatroon/gracht aanwezig is. Dit patroon komt overeen met het patroon dat op de kadastrale kaarten is aangegeven. Op grond van de mededelingen van prof. dr. H.L. Janssen (middeleeuwse kastelen specialist en stadsarcheoloog van 's- Hertogenbosch) zou het slootpatroon met de vastgestelde slootbreedtes eerder bij een hoeve passen. De gemiddelde slootbreedte is namelijk te smal voor een verdedigbare gracht, die toch een minimale breedte van 7 meter moet hebben. De 16e/17e eeuwse datering van de boerderij aan de Esweg (bouwhistorisch onderzoek) en de vermoedelijke 17e eeuwse datering van het begin van de huidige Molenbeek (leverancier van water voor sloten/grachten) versterken de veronderstelling, dat het slootpatroon mogelijk tot een hoeve behoort. De twee gevonden karolingische scherven tonen aan dat het gebied ook in de 8e/9e eeuw bewoond moet zijn geweest. Gezien de 16e/17e eeuwse datering van de boerderij aan de Esweg en de in de buurt gevonden karolingische scherf en enkele laat-middeleeuwse schenven, is het zeer waarschijnlijk dat de boerderij een nog oudere voorganger heeft gehad. De eventuele sporen hiervan kunnen nog in de bodem rond de huidige boerderij bewaard zijn gebleven. Mogelijk hebben we hier temaken met een plek die vanaf de 8e eeuw tot aan het vrij recente heden continu bewoond is geweest. Ook is de kans groot dat er een samenhang bestaat tussen de boerderij uit de 16e/17e eeuw en het aangetoonde sloten/grachtenpatroon. De opperviaktekartering heeft een vuursteen vindplaats opgeleverd, die uit het Mesolithicum-Neolithicum stamt.