Op basis van het bureauonderzoek blijkt dat binnen het plangebied sprake is van drie potentiële archeologische niveaus: • Het oudste potentiële archeologische niveau wordt gevormd door de oeverafzettingen van de Gorkum-Arkel stroomgordel. De top hiervan wordt tussen -3,2 en -4,5 m NAP verwacht (de maaiveldhoogte van het plangebied varieert van -1,2 tot 2 m NAP). Op de oeverafzettingen kunnen archeologische waarden uit het Neolithicum aanwezig zijn. Op basis van het AHN zou deze stroomgordel in de ondergrond in het plangebied aanwezig kunnen zijn. • In de top van het veen kunnen archeologische waarden uit de periode Bronstijd-Vroege-Middeleeuwen aanwezig zijn. De top hiervan wordt tussen -2 en -3,2 m NAP verwacht. In de omgeving van het plangebied zijn hierin vondsten uit de periode Bronstijd-Romeinse Tijd en Middeleeuwen-Nieuwe Tijd bekend. • Volgens historisch kaartmateriaal heeft het plangebied in 1811-1832 deel uit gemaakt van een erf met een schuur. Het woonhuis zelf viel buiten het onderhavige plangebied. Binnen het plangebied kunnen echter wel erf-gerelateerde sporen verwacht worden, zoals waterputten en beerputten. Deze kunnen vanaf onder de bouwvoor verwacht worden. Of de schuur teruggaat op eventuele oudere bebouwing is niet bekend.
Bovenstaande archeologische verwachting is sterk afhankelijk van de bodemopbouw en de mate van intactheid van het bodemprofiel. In het westen van het plangebied heeft een wiel gelegen, waardoor hier eventuele archeologische niveaus zeer waarschijnlijk al geërodeerd zijn. In het oosten van het plangebied zijn geen aanwijzingen voor bodemverstoringen, waardoor hier vooralsnog de hoge archeologische verwachting van kracht blijft. De kans bestaat wel dat top van het veen geërodeerd tijdens de dijkdoorbraak, maar of en in welke mate dit het geval is, is vooralsnog niet bekend.
