Op basis van het bureauonderzoek geldt er voor het gehele plangebied een hoge archeologische verwachting. Specifiek worden er archeologische resten uit het neolithicum tot en met de nieuwe tijd verwacht vanaf het maaiveld.

Uit het veldonderzoek blijkt dat er in het plangebied sprake van een laarpodzolgrond met een A/C-profiel. In één boring is er een restant van een B-horizont aangetroffen. Dit was binnen het bekende historische erf, wat vermoedelijk minder vaak en/of diep geploegd is dan de omliggende landbouwgrond. Vanaf circa 90 cm -mv komt er grondwater voor, waardoor plantaardige resten onder deze diepte goed geconserveerd kunnen zijn. De wortelresten zijn daar een voorbeeld van.

De historische bebouwing is in de jaren 70 gesloopt, maar er kon niet worden vastgesteld in welke mate dit de bodem heeft verstoord. Boring 16, met de B-horizont, lijkt er op te wijzen dat een mogelijke verstoring in ieder geval niet het hele erf betreft. Boring 15 zou op een fundering gestuit kunnen zijn.

Aangezien het oorspronkelijke podzolprofiel geheel is verdwenen, kan de verwachting op kampementen uit het mesolithicum en neolithicum naar laag worden bijgesteld. De verwachting op resten uit andere perioden wordt gehandhaafd. De resten kunnen verwacht worden in de top van de dekzandafzettingen, tussen de 40 en 60 cm -mv.

De archeologische verwachting uit het bureauonderzoek kan op basis van de resultaten van het veldonderzoek gehandhaafd blijven.