RAAP Archeologisch Adviesbureau heeft tussen januari en april 2011 een archeologische begeleiding en opgraving uitgevoerd in verband met de voorgenomen uitbreidingen van het computercentrum op het KNMI in De Bilt.

Op het terrein werden resten verwacht van het Vrouwenklooster uit de Middeleeuwen en bebouwing / tuinaanleg uit de Nieuwe tijd. Tevens werd op basis van het bureauonderzoek verwacht dat grote delen van het plangebied door recente ingrepen al verstoord zouden zijn. Naar aanleiding hiervan werd aanbevolen om de mate van verstoring door middel van een archeologische begeleiding protocol opgraven te laten vaststellen.

Ter hoogte van de nieuw aan te leggen bunker is in overleg met het bevoegd gezag een doorstart gemaakt naar een opgraving omdat tijdens de begeleiding behoudenswaardige resten zijn aangetroffen. Als uitbreiding op de oorspronkelijke plannen is tevens de aanleg van een transformatorhuisje op het terrein begeleid.

Op basis van de resultaten is vastgesteld dat het plangebied inderdaad vanaf de 14e eeuw tot op heden intensief bewoond, dan wel gebruikt is.

Uit de periode van het Vrouwenklooster (14e t/m 16e eeuw) zijn vondsten en ophogingslagen aangetroffen. Het aardewerk, voornamelijk afkomstig uit Siegburg, is kenmerkend voor klooster- en kasteelterreinen. Ook het hergebruikte hout van de mogelijke brugconstructie uit de 17e/18e eeuw dateert uit de periode voor de sloop van het klooster. Ten zuiden van deze zone zijn de resten uit de periode van het Vrouwenklooster waarschijnlijk vestoord door de 17e-18e-eeuwse activiteiten op het terrein waarvan de vermoedelijke brugpijlers en de vermeende gracht een restant zijn. Op basis van onderhavig onderzoek kon niet worden vastgesteld of op de locatie van de huidige constructie een oudere voorganger heeft gestaan. Opvallend is wel dat de ophogingslagen uit de periode van het klooster (14e - 16e eeuw) aan de zuidzijde afwezig zijn en dus worden begrensd door deze constructie. In deze zone is tot op het natuurlijke dekzand materiaal uit de 18e eeuw aangetroffen. Het is onduidelijk of dit de begrenzing van het kloosterterrein betreft of dat hier de resten uit de periode van het klooster door latere bodemingrepen zijn verstoord.

De verschillende ophogingslagen uit de 14e t/m 18e eeuw worden afgedekt door ophogingslagen uit de 19e/20e eeuw en recent bouwzand.