In een van de oudste winkelstraten van Nijmegen, de Molenstraat, is het terrein van een voormalig winkelpand opgegraven. De oudste sporen dateren uit de Romeinse tijd. Een paar greppels, twee munten en wat aardewerkscherven zijn daarvan de getuigen. Pas in de 15e eeuw wordt het terrein definitief in gebruik genomen, in de tijd dat de Molenstraat nog buiten de stadsmuren lag. Twee kuilen met ijzerslakken wijzen op de nabijheid van een smederij. De oudste stenen huizen ter plekke stammen uit de eerste helft van de 15e eeuw. Het archeologisch onderzoek schetst een beeld van de geschiedenis van de huizen, die aanvankelijk bestonden uit eenvoudige panden met een kelder aan de straatkant. Aan de hand van de muurresten en de vondsten van aardewerk, metaal en natuursteen is de ontwikkeling te volgen tot het moment waarop de bakstenen funderingen van de drie panden in 1964 werden vervangen door de betonnen funderingen voor de zelfbedieningszaak 'Simon de Wit'. Een paar jaar later zijn ook de bovenverdiepingen van de huizen vervangen door bedrijfsruimtes. Na de sloop van dit pand en het daarop volgende archeologische onderzoek is in 2014 op deze plaats een nieuw pand gebouwd waarvan de gevels weer lijken op de gevels zoals ze eruit zagen in 1963.