Op basis van het bureauonderzoek geldt een hoge archeologische verwachting voor de periode Late Middeleeuwen – Nieuwe tijd en een middelhoge verwachting voor de periode Neolithicum. De archeologische verwachting voor de periode Neolithicum hangt samen met de mogelijke aanwezigheid van hoger gelegen wad- of kreekoevers die na het sluiten van de kust tijdelijk droog hebben gelegen. Het is niet bekend of een dergelijke oever in het plangebied te verwachten is. Daarnaast is er sprake van een lage verwachting voor de periode Bronstijd – Vroege Middeleeuwen gezien de ligging van het plangebied in een nat veengebied. Indien archeologische resten uit deze periode in het plangebied aanwezig zijn, zullen deze zich bevinden in veraarde veentrajecten, die erop wijzen dat het veen tijdelijk ontwaterd is geweest. Voor de periode Late Middeleeuwen – Nieuwe Tijd is een hoge verwachting opgesteld op basis van mogelijke aanwezige historische bebouwing in het plangebied en de ligging aan een ontginningslint. Het plangebied is op basis van topografische kaarten in ieder geval vanaf de 17de eeuw bebouwd geweest. De bestaande bebouwing is gerealiseerd in 1743. Het is dus aannemelijk dat er nog resten van voorgangers, teruggaand tot in de Late Middeleeuwen, in het plangebied te verwachten zijn. Ook worden er erfgerelateerde resten binnen het erf van deze boerderij verwacht van de bewoners van de bestaande en voormalige bebouwing.