De geïnterviewde vertelt in dit interview voornamelijk over het lot van de Joden nabij het Transvaalplein in Amsterdam. Ze beschrijft meerdere razzia’s en het pulsen van de huizen. Eveneens gaat ze uitvoerig in op haar rol bij het helpen wegbrengen van Joden naar de Polderweg. Ook de functie van haar ouderlijk huis als doorgangshuis voor onderduikers wordt besproken. Tot slot gaat ze in op haar gevoel van machteloosheid en vertelt ze wat ze wist en/of niet wist omtrent het lot van de Joden.In this interview the interviewee talks mainly about the Jews in the vicinity of Transvaalplein in Amsterdam Oost (East). She describes several roundups and the ransacking of households (Pulsen). She also talks in detail about her role in accompanying Jews on their way to the Polderweg, and about the use of her parents’ house as a temporary refuge for people in hiding. In the last part of the interview the interviewee tells us about her ‘helpless role’, as she describes it, and talks about what she knew and/or didn’t know about what happened to the Jews.
Date Submitted: 2010-04-01
Van dit interview zijn eveneens uitgebreide samenvattingen met tijd-codes beschikbaar in zowel het Nederlands als Engels. Zie de Inleiding voor een snel overzicht van de gehele collectie en de contactgegevens. Er zijn tevens verschillende bestanden bijgevoegd betreffende het project en dit specifieke interview.Besides the transcript there is an extensive summary available of the interview in both Dutch and English with time-codes inserted. See the Introduction for a quick overview of the entire collection and the contact details. There are also several documents and reports available concerning the project and this particular interview.
Bystander Memories bevat in totaal 59 interviews met Nederlandse niet-joodse ooggetuigen van de jodenvervolging. Deze interviews vormen een onderdeel van een project uitgevoerd door het United States Holocaust Memorial Museum, Oral History Department, waar het valt onder de 'Europe Interview Projects: Interviews with Witnesses, Collaborators, and Perpetrators'. Naast de Nederlandse interviews zijn er ook interviews gemaakt in het (Wit)Russisch, Grieks, Macedonisch, Pools, Oekraiens, Servisch, Ests, Lets, Litouws, Moldavisch, Frans, Duits, Roemeens. De aantallen interviews per land variëren sterk. Het project is in 1996 begonnen en loopt nog steeds, zie website USHMM: http://www.ushmm.org/research/collections/oralhistory/Since 1996, United States Holocaust memorial Museum's (USHMM) Department of Oral History has conducted a documentation project to collect the testimonies of individuals who were not direct victims of the Holocaust. These interviews are with witnesses, collaborators, and perpetrators. In ten years, over 600 interviews have been conducted in the following European countries: Czech Republic, Estonia, France, Germany, Latvia, Lithuania, Moldova, The Netherlands, Poland, Romania, the Ukraine, Bosnia-Herzegovina, and Serbia. These interviews serve not only as corroboration of what Jewish victims and survivors report in their interviews and memoirs, they also create a broader understanding of the tragic events of World War II by adding the perspectives of non-Jewish populations. The Dutch interviews are accessible at DANS for scientific research only.
