De heer Henk Elfring, geboren 7 augustus 1929 in Bandung, komt tijdens de Tweede Wereldoorlog als tiener in een jappenkamp terecht waar zijn vader sterft. Na terugkeer in Nederland wordt hij tot zijn grote ontsteltenis toch weer opgeroepen en goedgekeurd voor dienstplicht en vertrekt hij eind september 1949 weer naar Nederlands-Indië. Daar verblijft hij als ondersteuner bij het 2e Verkenningspeloton van 43 ZVE op West-Java en Oost-Java tot hij vervroegd terugkeert in december 1950. Elfring houdt zijn hele leven – zowel prive als professioneel – last van spanningen veroorzaakt door zijn verblijf in het jappenkamp en zijn diensttijd in Indonesie.Hij heeft veel steun van de kameraden uit het eskadron, van zijn huidige vriendin en van zijn politiekameraden.De geïnterviewde maakt deel uit van de ervaringsgemeenschap van ooggetuigen van een periode dienstplicht bij het 43e Zelfstandig Verkennings Eskadron, Huzaren van Boreel. Het eskadron werd Juni 1949 opericht in de Willem III kazerne in Amersfoort en vertrok met ms Volendam op 28 september 1949 naar Nederlands-Indië. De laatste eskadron leden keerden terug naar Nederland op 14 april 1951. Eskadron leden organiseerden veteranen reunies vanaf rond 1960. Het eskadron is als zesde peloton verbonden aan het 43 bve Huzaren van Boreel.