De vindplaats betrof een historische woonboerderij met bijbehorend zomerhuis, die bij de Rijksdienst voor de Monumentenzorg stond ingeschreven als rijksmonument. Ondanks deze beschermde status moest het complex wijken voor de aanleg van de HSL.

In 1999 is een eerste inventariserend bouwonderzoek uitgevoerd door de Stichting Historisch Boerderij Onderzoek, wat in 2002 is gevolgd door een uitgebreid bouw- en kleuronderzoek aan het monument. In 2002 is het gebouw, als typisch voorbeeld voor een tot woonboerderij omgevormde woon-stalboerderij, overgebracht naar het Openluchtmuseum te Arnhem. Nadat de opstal was gedemonteerd is aan de fundamenten archeologisch onderzoek uitgevoerd. Door de zeer beperkte tijd die hiervoor ter beschikking stond konden slechts de standplaatsen van de gebouwen worden onderzocht en niet, zoals aanvankelijk ook de bedoeling was, het erf. Hierdoor is weliswaar een goed inzicht verkregen in de fasering van de verschillende gebouwen maar is geen verdere informatie gewonnen over mogelijke voorgangers elders, of de indeling en het gebruik van het erf.

Het gebouwencomplex bestond uit zeven structuren, die in de meeste gevallen in verschillende fasen waren onderverdeeld: -de eigenlijke boerderij; een krukhuisboerderij bestaande uit een woongedeelte en een werk/staldeel -het belendende zomerhuis. Aan een bouwfase van het zomerhuis kan de grote zuidwestelijke waterput gekoppeld worden. -het voormalige spoelhok -de mogelijke voorganger van het zomerhuis -het eenfasige karnhuis -de waterputten -de hooibergen