Het doel van het onderzoek was onder andere om te komen tot een waardering van de archeologische vindplaatsen die zijn aangetoond in het proefsleuvenonderzoek. De waardering wordt overeenkomstig de Kwaliteitsnorm Nederlandse Archeologie (KNA, versie 3.1) uitgevoerd. Hierbij wordt naar verschillende onderdelen gekeken, zoals de gaafheid van de vindplaats, de conservering van sporen en vondstmateriaal, de zeldzaamheid van het aangetroffene, etc. Hierbij is 1 de laagste en 3 de hoogst haalbare score. Deze waardering heeft plaatsgevonden voor vindplaats 1, zijnde de bewoningsresten daterend uit de veertiende en vijftiende eeuw. Deze zijn gescoord langs de lat van de elders in Waalwijk te verwachten archeologische bewoningsresten uit de veertiende en vijftiende eeuw. Er is hierbij verondersteld dat er sprake is van één of mogelijk twee elkaar in tijd opvolgende erven. Vindplaats 1 betreft een aantal bewoningssporen waaronder twee gebouwplattegronden (vierpalige structuur en mogelijke huisplattegrond). Het aantreffen van dergelijke sporen, zonder dat deze (deels) verstoord zijn door latere bebouwing of andere bodemroerende activiteiten, komt niet vaak voor, wat dan ook als 2 scoort voor zeldzaamheid. De conservering van de sporen is goed te noemen en er kan een relatief groot terrein vanaf de Grotestraat tot aan de Loint worden vrijgelegd. Hierdoor scoren vooral de ensemblewaarde, representativiteit en informatiewaarde hoog. Ook vindplaats 2 is afzonderlijk gewaardeerd, zijnde de resten van de vermeende bierbrouwerij. Hierbij is deze vindplaats afgezet tegen elders te verwachten complexen van ambachtelijke productie en nijverheden. Indien blijkt dat de oorsprong van de aangetroffen funderingsresten anders zijn dan de vermeende brouwerij dient deze waardering te worden bijgesteld. Het complex, zijnde een zeventiende eeuwse bierbrouwerij, is relatief zeldzaam te noemen voor Waalwijk aangezien er maar van vijf bierbrouwerijen een nadere locatie bekend is in Waalwijk. Daarmee is de kans om dergelijke vindplaatsen op te graven of te behouden in situ klein. Dit maakt dat vindplaats 2 over de hele lijn hoog scoort. Omdat het echter maar één bierbrouwerij betreft en niet bekend is hoe de andere vier gekende brouwerijen er uit hebben gezien scoort de representativiteit vooralsnog laag. Gezien de conclusies en de waarde van de aanwezige archeologische resten is het primair van belang om deze in situ te behouden. Dit zou onder andere kunnen door de wijze van fundering van de nieuwbouw hierop aan te passen. Omdat vooralsnog echter wordt uitgegaan van een funderingsdiepte van circa 80 cm met funderingsbalken op schroefpalen en het uitgraven van een bouwput met 80 cm diepte, zullen de sporen en structuren in het voorste deel aan de Grotestraat vrijwel zeker worden verstoord. Als aanpassing van de funderingswijze niet mogelijk is, zal dit gedeelte opgegraven moeten worden. Ter plaatse van de brouwerij is een sterke verontreiniging aanwezig die gesaneerd zal worden. Ook de grond binnen en onder de aanwezige fundering moet worden afgegraven. Behoud van de fundering is daarom niet mogelijk. Deze moet daarom tijdens de sanering worden onderzocht. Verder moet op basis van de funderingstekeningen worden bekeken of de aanwezige beerput behouden kan blijven. Het vervolgonderzoek, zijnde een opgraving ter plaatse van vindplaats 1 en een archeologische begeleiding overeenkomstig protocol opgraven voor vindplaats 2, zal in overleg met het bevoegd gezag, de directievoerder voor de sanering en Cofier nader moeten worden besproken en verder uitgewerkt worden. Voor het vervolgonderzoek moet in elk geval een nieuw Programma van Eisen worden opgesteld.
