Voor het centrale deel van het plangebied geldt een middelhoge archeologische verwachting die gebaseerd is op bodemkundige en geomorfologische kenmerken; voor het zuidelijke en noordelijke deel van het plangebied geldt een lage archeologische verwachting, al ligt het zuidelijke deel van het plangebied wel precies op de grens tussen een lage en middelhoge verwachting. Opvallend is het voorkomen van discrepanties tussen het landschapsbeeld van de gemeente Assen (Keunen, Boshoven & Jager, 2011: zij onderschrijven de middelhoge archeologische verwachting) en de landelijke bodemkaart en geomorfologische kaart (voor het plangebied wordt enkel aangegeven dat het is opgehoogd). Aangezien de gemeentelijke verwachtingskaart een hogere resolutie en nauwkeurigheid lijkt aan te houden, worden de waarden op deze kaart als uitgangspunt genomen voor het opstellen van archeologisch advies. Binnen de zone met een middelhoge archeologische verwachting moet rekening worden gehouden met archeologische nederzettingsresten, vermoedelijk daterend uit de periode steentijd – bronstijd, hoewel een geringe dichtheid aan (kleine) vindplaatsen wordt verwacht. Eventuele archeologische resten bevinden zich dicht onder het oorspronkelijke maaiveld, al is bekend dat binnen het plangebied een pakket grond is opgebracht (waarvan de dikte niet bekend is) dat op het oorspronkelijke maaiveld ligt. Verder kunnen binnen het plangebied historische resten (19e en 20e eeuw) worden verwacht evenals zware bodemverstoringen die zijn ontstaan bij de aanleg en het verleggen van het Noord-Willemskanaal.
