Op basis van het bureauonderzoek is vastgesteld dat het plangebied zich in de historische kern van Den Haag bevindt. Het gedeelte waar het plangebied ligt is in elk geval reeds in de 14e eeuw in gebruik. Vanaf het midden of de late 15e eeuw is ook sprake van bebouwing in het plangebied. Aan de westzijde van het plangebied is in eerste instantie sprake van de watergang Voldersgracht, die in de vroege 17e eeuw gedempt wordt en wordt ingericht als straat. Tijdens onderzoeken in de directe omgeving van het plangebied zijn reeds sporen van greppels, beerputten, afvalkuilen en bewoning aangetroffen uit de 14e en 15e eeuw. Tevens zijn funderingen van houtbouw, baksteenbouw en de bijbehorende sporen van terreininrichting aangetroffen. Deze zijn aangetroffen tot circa 3,0 m -NAP (4,0 m -Mv). Tijdens onderzoeken in de omgeving is weliswaar vastgesteld dat de top van de sporen hierdoor enigszins aangetast is, maar dat de informatiewaarde van dergelijke sporen nog steeds substantieel was. In het plangebied is sprake van funderingen en kruipruimtes tot een diepte van circa 0,7-1,0 m -Mv (0,0 m NAP), waardoor het ook nog zeer goed mogelijk is dat archeologische resten uit de Late Middeleeuwen en de Nieuwe tijd nog aanwezig zullen zijn. De verwachting op dergelijke resten is daarom zeer hoog tot een vastgesteld waarde.