Upphaf rannsóknarverkefnisins má rekja aftur til ársins 1968 þegar Þorbjörn Broddason lagði spurningalista fyrir 601 nemanda í völdum grunnskólum í Reykjavík, á Akureyri og í Vestmannaeyjum. Tilgangurinn var að safna gögnum í meistaraprófsritgerð sem fjalla skyldi um tilkomu sjónvarps í íslensku samfélagi og nýta hinar einstöku aðstæður sem til staðar voru árið 1968 þegar sjónvarpsútsendingar höfðu verið aðgengilegar á suðvesturhorni landsins um nokkurt skeið en ekki annarsstaðar á Íslandi. Þannig mátti gera samanburð á börnum sem höfðu aðgang að sjónvarpi (Reykjavík og Vestmannaeyjar) og þeim sem ekki höfðu aðgang að sjónvarpi (Akureyri).