Tijdens de inspectie door RAAP in 1998 werd een concentratie vuursteenartefacten aangetroffen. In totaal zijn 27 vuursteenartefacten verzameld, waaronder het fragment van een geslepen bijl.
Na uitvoering van fase 2 van het AAI konden zes vindplaatsen gedefinieerd worden:
- vindplaats 44: vuursteenvindplaats uit het Mesolithicum en het Neolithicum. Mogelijk zijn ook bewoningssporen uit de Romeinse tijd aanwezig
- vindplaats 45: vuursteenvindplaats uit het Neolithicum en aardewerkvindplaats uit de IJzertijd
- vindplaats 46: aardewerkvindplaats uit de IJzertijd
- vindplaats 47: aardewerkvindplaats uit de Romeinse tijd
- vindplaats 48: vuursteenvindplaats uit het Midden Neolithicum
- vindplaats 49: aardewerkvindplaats uit het Neolithicum en/of de IJzertijd
- vindplaats 55: vuursteenvindplaats uit het Midden Neolithicum. Mogelijk zijn ook bewoningssporen uit de Late Middeleeuwen A aanwezig
-
Bij het veldwerk uitgevoerd door RAAP in 2001 is geconstateerd dat het landschap in het deelgebied sterk is aangetast door ontgrondingen. De archeologische potentie van het gebied is, gezien vanuit een landschappelijke benadering, dus laag. Op vindplaatsniveau is de potentie hoger, maar blijft matig: de oude rivierklei ligt binnen het bereik van de ploeg en er heeft verbruining van de grond plaatsgevonden. Bovendien kan de omvang van de individuele vindplaatsen sterk zijn verminderd door afgravingen.
-
Tijdens het veldonderzoek uitgevoerd door het ADC in 2003 werden de volgende bevindingen gedaan:
Vindplaats 44: er werden sporen, lichte verspreidingen van prehistorisch aardewerk en/of vuurstenen artefacten en een vegetatiehorizont gevonden. De resten zijn als off-site patronen te interpreteren of als de periferie van een site, die zal hebben gelegen op een afgegraven aangrenzend perceel. Ook is materiaal uit de Brons- en IJzertijd aangetroffen. Een kleine site bestaat uit drie sporen waarvan twee afval van een haardplaats bevatten.
Vindplaatsen 46-47: er zijn twee dunne vuursteenconcentraties gevonden. De datering kan tussen het Mesolithicum en de IJzertijd liggen. De gaafheid en conservering van deze sites zijn slecht. Een derde site uit de Merovingische periode werd aangetroffen; deze bestaat uit enkele kuilen, mogelijk enkele paalsporen en een waterput. De site is als huisplaats geïnterpreteerd.
Ook werd een lichte verspreiding van aardewerk uit de Brons- en/of IJzertijd gevonden: een off-site verschijnsel of periferie van een site. Het aardewerk is slecht geconserveerd, sterk verweerd en zeer gefragmenteerd.
-
Vindplaats 55: er werd een grote site gevonden, of een grote palimpsestlocatie van meerdere sites. In totaal werden vijf clusters van grondsporen en lichte concentraties van vuursteen en/of aardewerk gevonden. De sites bevatten naast nederzettingsresten ook twee kuilen met crematieresten. Een kuil kan in de Late Bronstijd tot Vroege IJzertijd gedateerd worden en een greppel in de IJzertijd. Aardewerk stamt uit de Brons- en/of IJzertijd; vuursteen tussen het Neolithicum en de IJzertijd.
Een tweede mogelijke site bestaat uit een concentratie van vuurstenen artefacten, te dateren tussen het Neolithicum en de IJzertijd.
