Meneer Mamat (1971) was in 2011 net dorpshoofd geworden, toen de vonnissen van de rechtszaken in Nederland bekend werden. Hij vertelt over hoe, na besluit van de dorpsautoriteiten, een deel van de compensatie van de weduwen is afgepakt en herverdeeld in het dorp onder alle slachtofferfamilies van 1947. Kinderen en kleinkinderen van wie ‘hun weduwe’ niet meer in leven was, eisten herverdeling, omdat zij geen claims konden indienen. Zijn verhaal is ingebed in een breder verhaal over de betekenis van geld in dorpen waar de armoede groot is.

Date: Interviews gehouden in oktober 2015

Narrated (In)justice is een onderzoeksproject (2014-2016) van historica Nicole L. Immler dat in beeld brengt hoe historisch onrecht in toenemende mate door middel van financiële compensatie claims publieke aandacht vraagt. Wereldwijd zijn de laatste jaren compensatiebetalingen voor slachtoffers een belangrijk onderdeel geworden van ‘erkenning’. In Nederland hebben de recente betalingen aan Joods-Nederlandse slachtoffers een rol gespeeld in de claims van slachtoffers van de dekolonisatieoorlog in Indonesië (de zogenaamde Rawagede casus) en zijn ook referentiepunt in de claims van nazaten van voormalige tot slaaf gemaakten uit de voormalige koloniën Suriname en de Nederlands Antillen.Op basis van drie Nederlandse casussen – met betrekking tot de Holocaust, kolonialisme en slavernij – laat het project zien hoe de ervaring van onrecht in families over de generaties doorverteld wordt, wat de motivatie achter compensatie claims is, en wat de perceptie en de betekenis van zulke maatregelen is. De vraag is of dergelijke compensatie ook voldoet aan de verwachtingen die mensen ervan hebben.Het onderzoek Narrated (In)Justice is mogelijk gemaakt door een Marie Curie Fellowship in het 7th European Community Framework Program, uitgevoerd binnen het onderzoeksprogramma ‘Understanding the Age of Transitional Justice: Narratives in Historical Perspective’ van het NIOD Instituut voor Oorlog, Holocaust en Genocide Studies.