Becker & Van de Graaf bv heeft in oktober 2010 een archeologisch bureauonderzoek en een inventariserend veldonderzoek (IVO) verkennende fase (door middel van boringen) uitgevoerd aan de Albionstraat te Leunen, gemeente Venray. Het plangebied heeft een grootte van circa 2.250 m2. De aanleidingen van het onderzoek zijn het veranderen van het bestemmingsplan en het verlenen van een bouwvergunning. De tuinen en de handboogbaan behorende bij Café Martens zullen worden bebouwd met een tweetal woningen.Uit het bureauonderzoek blijkt dat het plangebied op een complex van dekzandruggen ligt. Uit de directe omgeving van Leunen zijn weinig archeologische vondsten bekend. Het plangebied ligt echter binnen de grenzen van de historische kern van Leunen. Leunen wordt voor het eerst genoemd aan het einde van de 15e eeuw. Vanwege deze ligging heeft het plangebied een hoge kans voor de aanwezigheid van archeologische resten uit de Vroege en Late Middeleeuwen. Voor de Nieuwe tijd geldt een lage verwachting. Het verkennend booronderzoek is uitgevoerd om inzicht te krijgen in de dieptes van archeologische niveaus en verstoringen in het plangebied. Het plangebied ligt niet direct aan de weg, maar achter de erven aan de verschillende historische wegen die het plangebied omsluiten.Het plangebied ligt achter Café Martens en bestaat uit de tuinen, boomgaard en handboogbaan die bij het café horen. De naam ‘St. Jorishof’ van het te realiseren bouwcomplex verwijst naar de handboogschutterij St. Joris die de baan sinds 1902 in gebruik heeft gehad. Het plangebied is de laatste twee eeuwen in gebruik geweest als boomgaard en tuin. Volgens de eigenaar, de heer Martens, hebben er in ieder geval de laatste 70 jaar geen diepgaande grondverstorende activiteiten plaatsgevonden. In het plangebied staan enkele schuurtjes voor pluimvee. Hier zijn geen bouwtekeningen van bekend. Gezien de lichte constructie van de schuurtjes zal de verstoring niet diep gaan. Tijdens het veldonderzoek is er in het plangebied een onverstoorde enkeerdgrond aangetroffen, een bodem met een humeuze bovengrond die door mensen opgebracht is bij de langdurige bemesting van de akkers en die een hoge kans geeft op de aanwezigheid van archeologische waarden die bewaard zijn onder dit humeuze dek. In de boringen zijn alleen in de humeuze bovengrond brokjes baksteen en houtskool en enkele verbrande en onverbrande kersenpitten aangetroffen. In twee boringen zijn waarschijnlijk de resten van een oudere akkerlaag aanwezig onder het plaggendek. De C-horizont onder het plaggendek lijkt onverstoord te zijn. Op basis van de resultaten van het inventariserend veldonderzoek wordt geadviseerd om vervolgonderzoek uit te laten voeren indien er bodemverstorende activiteiten plaatsvinden die dieper reiken dan (rekeninghoudend met een marge van 20 cm): ter plaatse van de boringen 1 tot en met 3,70 cm –mv; of ter plaatse van de boringen 4 en 5, 90 cm -mv. Een dergelijk vervolgonderzoek bestaat normalerwijze uit een proefsleuvenonderzoek, maar andere vormen van archeologisch onderzoek zijn afhankelijk van de ingrepen soms ook mogelijk. Ook kunnen in sommige gevallen civieltechnische oplossingen worden gevonden waardoor aanvullend archeologisch onderzoek niet noodzakelijk is omdat de mogelijk aanwezige archeologische resten in situ in de bodem bewaard kunnen blijven.
B&G rapport 1079
Archeologisch bureauonderzoek & Inventariserend Veldonderzoek, verkennende fase
