In opdracht van de gemeente Montferland heeft RAAP Archeologisch Adviesbureau in december 2012 een archeologische inspectie uitgevoerd in verband met werkzaamheden aan het riool rond de Mariakerk te Didam in de gemeente Montferland. Doel van het onderzoek is inzicht te verkrijgen in opbouw en datering van het bij de kerk gelegen kerkhof.Bij de archeologische inspectie zijn 36 inhumatiegraven gedocumenteerd. Er is slechts in een zeer klein deel van de sleuf onderzoek gedaan tot aan de ongestoorde ondergrond. Vastgesteld kon worden dat begravingen elkaar oversnijden en dat minimaal drie lagen aanwezig zijn. De oudste graven dateren op basis van het voorkomen van kistspijkers uit de 15e eeuw. De jongste graven zijn in het begin van de 20e eeuw aangelegd.Er is slecht een klein deel van de menselijke botten verzameld; de overige zijn achtergebleven voor een respectvolle herbegraving. De verzamelde menselijke botfragmenten behoren toe aan vijf individuen: vier volwassen personen (bestaande uit twee vrouwen, een man en een volwassen persoon waarvan het geslacht niet kon worden bepaald) en een veertien- tot zestienjarige, vermoedelijk een vrouw. Het gebit van de jongedame vertoonde twee elementen met cariës en een weinig voorkomende anatomische variant, zogenaamde shovel shaped incisors. Ze was begraven met een rouwkrans/bruidskroon over haar hoofd. Aanwijzingen voor dergelijke begravingwijzen zijn archeologisch wel eerder waargenomen, maar die waren nooit zo goed geconserveerd aangetroffen als onder de ‘Diemse’ toren. Deze versierselen bij jonge, maagdelijke meisjes worden in verband gebracht met een huwelijk met God.Een aantal vondsten dateert van voor de bouw van de kerk. Dit wijst op een mogelijke nederzetting in de tijd voordat het terrein als religieuze plaats werd ingericht. Veel vondsten, waaronder een opmerkelijke bronzen gesp, duiden op een datering in de 8e of 9e eeuw (NB: de oudste vermelding van Didam stamt uit 828!).

MODB