Mevrouw JL is de dochter van een KNIL-militair. Zij heeft als kind weinig scholing gehad, doordat vader steeds van de ene legerplaats naar de andere in Nederlands-Indië werd gedirigeerd.Zij kwam als negenjarig meisje in Nederland aan met de Fairsea, die mei 1951 vanuit Semarang vertrok. Zij vertelt e.e.a. over wat zij aan verhalen van haar vader hoorde over de Jappentijd, e.e.a. over het dagelijks leven aan boord. Over het dagelijks leven in het Ambonezenkamp Vught, over de eerste contacten met Nederlanders, over de verhuizing van het kamp naar een woonwijk in Moordrecht.

Date Submitted: 2010-03-14

Veel van de Molukse KNIL-militairen die tussen 1951 en 1953 naar Nederland kwamen, waren getrouwd. In dit project komen een aantal van hun echtgenotes aan het woord. Hoe hebben de Tweede Wereldoorlog, de Japanse bezetting en de Indonesische onafhankelijkheidsstrijd de keuzes van deze vrouwen beïnvloed? En waren ze betrokken bij het besluit van hun mannen te strijden tegen de Indonesische onafhankelijkheidsbeweging? De interviews maken duidelijk welke ingrijpende gevolgen die beslissing had voor de persoonlijke relaties van de vrouwen en de relatie met hun geboorteland.De getuigenissen leveren een genuanceerd en genderspecifiek beeld op van het leven en de keuzes van Molukse KNIL-militairen. Ze vormen daarmee een waardevolle aanvulling op de geschiedschrijving van de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië. Maar ze vertellen ook over de nasleep ervan: de Indonesische revolutie, de onafhankelijkheid, de strijd om de inrichting van het nieuwe Indonesië, de proclamatie van de Republiek der Zuid-Molukken en de opheffing van het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger.