J.J. VAN DER BLOM De heer J.J. van der BlomDe heer Van der Blom ging op jonge leeftijd al mee met de razzia. Hij had toen al het nodige gezien van de bezetting: het centrum van Rotterdam in brand in mei 1940, een ziekenhuis wat plotseling werd ontruimd om de Duitse gewonde soldaten in te verplegen, en later een vergeldingsactie van Duitsers toen hij bij NSB’ers een raam had ingegooid en er mensen werden meegenomen die nooit meer zijn teruggekomen. Nog vlak voor de razzia ging hij met buren op hongertocht, omdat in het najaar van 1944 voedsel schaars werd. Toch moet hij toegeven dat in het begin de gewone Duitse soldaten zich correct, ja, zelfs vriendelijk gedroegen.Na de razzia heeft hij het, zeker in het begin, niet slecht in Duitsland. Hij kon met ruilhandel een mooie aanvulling op zijn rantsoen krijgen. Het werk, puinruimen, hoefde hij maar een paar weken te doen. Daarna ging hij werken voor een meeldepot om meel te distribueren. Hij heeft wel bombardementen meegemaakt, maar vertelt daar niet veel over.Na de bevrijding in Duitsland door Polen en het transport terug naar Nederland is hij opgevangen in Enschede en daar ontluisd. Hij zegt zelf volwassener uit de oorlog te zijn gekomen en hij is er achtergekomen dat hij behoorlijk stressbestendig is. De bevrijding en dat je na vijf jaar in alle vrijheid weer je eigen volkslied mee mocht zingen, heeft hem wel wat gedaan.
SAMENVATTING ONDERWERP. Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daarop volgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden.De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits Nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk".
J.J. VAN DER BLOM Mr. J.J. van der BlomMr. Van der Blom joined the raid at a young age. He had already seen a lot of the occupation: the center of Rotterdam on fire in May 1940, a hospital that was suddenly evacuated to nurse the wounded German soldiers, and later a retaliatory action by the Germans when he had smashed a window at a NSB member's house and people were taken away who never returned. Just before the raid, he went on a hunger march with neighbors, because food became scarce in the fall of 1944. However, he has to admit that in the beginning the ordinary German soldiers behaved correctly, even friendly.After the raid, he did not have a bad time in Germany, especially in the beginning. He was able to get a nice supplement to his rations through barter. He only had to do the work, clearing rubble, for a few weeks. After that he went to work for a flour depot to distribute flour. He did experience bombings, but doesn't talk much about them.After the liberation in Germany by Poland and the transport back to the Netherlands, he was taken in in Enschede and deloused there. He says he came out of the war more mature and he discovered that he is quite stress-resistant. The liberation and the fact that you were allowed to sing your own national anthem again in complete freedom after five years, did something to him.
SUMMARY OF THE SUBJECT. On the evening of 9 November 1944, a cordon was placed around Rotterdam and Schiedam by the German army. All important bridges and strategic points were closed off, trams were no longer running and telephone traffic was blocked. On the following two days, more than 52,000 Rotterdammers and Schiedammers between the ages of seventeen and forty were arrested and taken to Germany to perform forced labour there, often in appalling conditions.
The Rotterdam Raid was one of the largest manhunts that the German National Socialist regime ever conducted. The resistance newspaper Vrij Nederland reacted with shock, writing on 14 December 1944: ‘Fifty thousand Dutch men let themselves be led away like sheep and just as many women watch as their husbands and sons are led defenceless to Hitler’s slaughterhouse’.
The project Journey of the Razzia is based on filmed testimonies of men who experienced the raid and the subsequent journey, to fill a gap in the historiography and to provide insight into the events based on the theme "Maneuverability of an individual in a society under pressure”
J.J. VAN DER BLOM Herr J.J. Herr Van der Blom beteiligte sich schon in jungen Jahren an dem Überfall. Er hatte schon viel von der Besatzung miterlebt: das brennende Zentrum von Rotterdam im Mai 1940, ein Krankenhaus, das plötzlich evakuiert wurde, um verwundete deutsche Soldaten zu versorgen, und später eine Vergeltungsaktion der Deutschen, als er ein Fenster im Haus eines NSB-Mitglieds einschlug und Menschen abtransportierte, die nie zurückkehrten. Kurz vor dem Angriff unternahm er mit seinen Nachbarn einen Hungermarsch, da im Herbst 1944 die Lebensmittel knapp wurden. Allerdings müsse er zugeben, dass sich die einfachen deutschen Soldaten zunächst korrekt, ja sogar freundlich verhielten.Nach dem Überfall habe er es in Deutschland nicht schlecht gehabt, vor allem nicht am Anfang. Durch Tauschhandel könnte er seine Rationen nett aufstocken. Lediglich für einige Wochen musste er noch Trümmerräumarbeiten durchführen. Anschließend begann er in einem Mehldepot zu arbeiten und Mehl zu verteilen. Er hat zwar Bombenangriffe erlebt, spricht aber nicht viel darüber.Nach der Befreiung Deutschlands durch Polen und dem Rücktransport in die Niederlande wurde er in Enschede aufgenommen und dort entlaust. Er sagt, er sei reifer aus dem Krieg hervorgegangen und habe festgestellt, dass er relativ resistent gegen Stress sei. Die Befreiung und die Tatsache, dass man nach fünf Jahren wieder in völliger Freiheit die eigene Nationalhymne singen konnte, berührte ihn.
ZUSAMMENFASSUNG THEMA. Am Abend des 9. November 1944 errichtete die deutsche Armee eine Sperre um Rotterdam und Schiedam. Alle wichtigen Brücken und strategischen Punkte wurden abgesperrt, Straßenbahnen fuhren nicht mehr und der Telefonverkehr war unterbrochen. An den beiden folgenden Tagen wurden über 52.000 Einwohner Rotterdams und Schiedams im Alter zwischen 17 und 40 Jahren festgenommen und nach Deutschland verschleppt, um dort unter oft entsetzlichen Bedingungen Zwangsarbeit zu verrichten.
Die Razzia in Rotterdam war eine der größten Menschenjagden, die das nationalsozialistische Regime in Deutschland jemals durchgeführt hat. Die Widerstandszeitung Vrij Nederland reagierte schockiert und schrieb am 14. Dezember 1944: „Fünfzigtausend Niederländer ließen sich wie Schafe abführen und ebenso viele Frauen mussten zusehen, wie ihre Männer und Söhne wehrlos zu Hitlers Schlachthaus geführt wurden.“. Das Projekt „Journey of the Razzia“ basiert auf gefilmten Zeugenaussagen von Männern, die die Razzia und die anschließende Reise miterlebt haben, um eine Lücke in der Geschichtsschreibung zu schließen und unter dem Thema „Der Handlungsspielraum eines Individuums in einer Gesellschaft unter Druck“ Einblicke in die Ereignisse zu geben.
Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daaropvolgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden. De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk".De getuigenissen in Reis van de Razzia zijn gedaan door mannen die nu gemiddeld 87 jaar oud zijn en indertijd, eind 1944, tussen de 17 en 21 jaar oud waren. In de getuigenissen van deze jongens valt te horen wat hun overkomen is tijdens de oorlogsjaren en wat hun handelingsruimte was ten tijde van de razzia. Maar ook hoe de ervaring van de reis van de razzia, naar Duitsland en Oost-Nederland, hun verzelfstandiging in de hand heeft gewerkt.Na de bevrijding pakten de jongens de draad weer op, in een groot aantal gevallen nog onderbroken door de politionele acties in Indonesië. Maar uiteindelijk kregen ze een eigen leven, een eigen gezin, in een Nederland dat volop in het teken stond van de wederopbouw.Het project bestaat uit 76 interviews. Ieder interview is beschikbaar als afzonderlijke dataset met een eigen Persistent Identifier. Iedere dataset is als volgt opgebouwd: Bestand .docx-bestand is de transcriptie in Word. Bestand _3, indien aanwezig, bevat een beschrijving van de route die geïnterviewde heeft afgelegd.* Soms heeft de geïnterviewde aanvullende informatie, zoals foto's of een (eerder geschreven) verslag, beschikbaar gesteld. Deze informatie is dan opgenomen als _data en/of _fotobestand in de desbetreffende dataset. De inhoud wordt beschreven in het opmerkingenveld van de dataset.