De geïnterviewde werd geboren op 3 juni, 1927. Hij groeide op in Amen, in een groot gezin bestaande uit totaal negen kinderen. Zijn vader werd kort na het uitbreken van de oorlog lid van de NSB, met als voornaamste reden het vrij krijgen van een tante die de Duitsers had uitgescholden. Daarnaast was het grote gezin gebaat bij de ondersteuning van uit de NSB. Het lid zijn van de NSB beïnvloede het sociale leven van de geïnterviewde en zijn ouders tijdens de oorlog nauwelijks: er werd eigenlijk niet over gesproken en iedereen ging op dezelfde manier met elkaar om. De oorlog op zichzelf werd door iedereen, ongeacht politieke overtuiging, ervaren als erg naar. Later in de oorlog kwamen er Joden vanuit het Kamp Westerbork naar de ouders van de geïnterviewde toe om daar te werken op het land. De Joden werden tijdens dit werk niet bewaakt en kregen gewoon eten en drinken. Al die tijd is er niemand ontsnapt. Andere familieleden kwamen regelmatig in Kamp Westerbork, zoals bijvoorbeeld een oom die er kwam voor de handel. Na de bevrijding veranderden de tijden drastisch. Zo kwam opa in kamp Westerbork te overlijden aan de gevolgen van ziekte. Daarnaast werd er anders naar NSB’ers gekeken dan tijdens de oorlog het geval was. Over het algemeen laat de geïnterviewde zich weinig persoonlijk uit, maar hij maakt wel duidelijk dat er vaak erg veel gekeken wordt naar één partij, terwijl beide partijen vaak bepaalde schulden hebben.
Na de Tweede Wereldoorlog zijn zo'n 120.000 tot 180.000 mensen voor korte of langere tijd geïnterneerd in meer dan 120 Nederlandse interneringskampen. Ook in het voormalige doorgangskamp Westerbork werden van 24 april 1945 tot 1 december 1948 NSB'ers, Waffen-SS'ers, landwachters en andere van collaboratie verdachte personen opgesloten. Aanvankelijk waren de omstandigheden slecht. Naar de gezondheid en veiligheid van de duizenden geïnterneerden keek in de zomer van 1945 bijna niemand om. Gebrekkige leefomstandigheden, onvoldoende medische voorzieningen en zowel psychische als fysieke mishandelingen waren aan de orde van de dag. In het kamp heerste volstrekte willekeur.Getuigen van de naoorlogse internering in het kamp hebben in dit project over hun ervaringen verteld. Hun relaas geeft inzicht in het systeem van internering van collaborateurs vlak na de oorlog en maakt duidelijk hoe Nederland met zijn 'foute' landgenoten omging.
