GERARD PASSCHIER (NL) Gerard PasschierGerard Passchier vertelt over zijn belevenissen. Later komt zijn dochter Ali erbij zitten. Gerard werkte bij zijn vader die zoetwaren en koek verkocht aan winkeliers. Met Cor, zijn zwager, en David, een vriend, werd hij tijdens de razzia naar een loods op het Marconiplein gebracht. Cor en David werkten bij Wilton Feijenoord en Gerard deed ook alsof hij scheepsbouwer was. Gedrieën moesten ze werken in Bremen, een stad die veel gebombardeerd werd. In een schuilkelder bleken twee mannen overleden te zijn door scherven. Per schip gingen ze naar Hamburg wat bij aankomst bevrijd bleek te zijn. Gerard heeft zijn verblijf bijgehouden in een dagboek en hij heeft ook brieven naar zijn vrouw Annie en dochter Ali kunnen schrijven waarvan hij er een aantal voorleest.Aan dit interview is een link naar het interview met Gerards broer, Wim Passchier, toegevoegd.
Inhoud bestand _foto1:Brieven van geïnterviewde aan echtgenote en dochter, o.a. achter op een werkbriefje van de Rijnlandsche Betonbouw Mij. N.V. te Delft, gedateerd 14/10.
Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daarop volgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden.De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits Nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk".
GERARD PASSCHIER (NL) Gerard Passchier tells about his experiences. Later his daughter Ali joins him. Gerard worked for his father who sold sweets and cakes to shopkeepers. Together with Cor, his brother-in-law, and David, a friend, he was taken to a warehouse on the Marconiplein during the raid. Cor and David worked at Wilton Feijenoord and Gerard also pretended to be a shipbuilder. The three of them had to work in Bremen, a city that was bombed a lot. In a shelter two men were found to have died from shrapnel. They went by ship to Hamburg, which turned out to be liberated upon arrival. Gerard kept a diary of his stay and he was also able to write letters to his wife Annie and daughter Ali, some of which he reads out loud.A link to the interview with Gerard's brother, Wim Passchier, has been added to this interview.
Contents of file _foto1:Letters from the interviewee to his wife and daughter, including on the back of a work sheet from Rijnlandsche Betonbouw Mij. N.V. in Delft, dated 14/10.
SUMMARY OF THE SUBJECT. On the evening of 9 November 1944, a cordon was placed around Rotterdam and Schiedam by the German army. All important bridges and strategic points were closed off, trams were no longer running and telephone traffic was blocked. On the following two days, more than 52,000 Rotterdammers and Schiedammers between the ages of seventeen and forty were arrested and taken to Germany to perform forced labour there, often in appalling conditions.
The Rotterdam Raid was one of the largest manhunts that the German National Socialist regime ever conducted. The resistance newspaper Vrij Nederland reacted with shock, writing on 14 December 1944: ‘Fifty thousand Dutch men let themselves be led away like sheep and just as many women watch as their husbands and sons are led defenceless to Hitler’s slaughterhouse’.
The project Journey of the Razzia is based on filmed testimonies of men who experienced the raid and the subsequent journey, to fill a gap in the historiography and to provide insight into the events based on the theme "Maneuverability of an individual in a society under pressure”.
GERARD PASSCHIER (NL) Gerard Passchier spricht über seine Erfahrungen. Später gesellt sich seine Tochter Ali zu ihm. Gerard arbeitete für seinen Vater, der Süßwaren und Kuchen an Einzelhändler verkaufte. Während der Razzia wurde er zusammen mit Cor, seinem Schwager, und David, einem Freund, in ein Lagerhaus am Marconiplein gebracht. Cor und David arbeiteten bei Wilton Feijenoord und Gerard gab sich ebenfalls als Schiffbauer aus. Die drei mussten in Bremen arbeiten, einer Stadt, die häufig bombardiert wurde. In einem Luftschutzkeller starben offenbar zwei Männer durch Granatsplitter. Sie fuhren mit dem Schiff nach Hamburg, das sich bei der Ankunft als befreit herausstellte. Gerard hat seinen Aufenthalt in einem Tagebuch festgehalten und konnte auch Briefe an seine Frau Annie und Tochter Ali schreiben, von denen er einige vorliest.Diesem Interview wurde ein Link zum Interview mit Gerards Bruder Wim Passchier hinzugefügt.
Inhalt der Datei _foto1:Briefe des Interviewpartners an Ehefrau und Tochter, darunter auf der Rückseite eines Stellenblatts von Rijnlandsche Betonbouw Mij. N.V. in Delft, datiert 14.10.
ZUSAMMENFASSUNG THEMA. Am Abend des 9. November 1944 errichtete die deutsche Armee eine Sperre um Rotterdam und Schiedam. Alle wichtigen Brücken und strategischen Punkte wurden abgesperrt, Straßenbahnen fuhren nicht mehr und der Telefonverkehr war unterbrochen. An den beiden folgenden Tagen wurden über 52.000 Einwohner Rotterdams und Schiedams im Alter zwischen 17 und 40 Jahren festgenommen und nach Deutschland verschleppt, um dort unter oft entsetzlichen Bedingungen Zwangsarbeit zu verrichten.
Die Razzia in Rotterdam war eine der größten Menschenjagden, die das nationalsozialistische Regime in Deutschland jemals durchgeführt hat. Die Widerstandszeitung Vrij Nederland reagierte schockiert und schrieb am 14. Dezember 1944: „Fünfzigtausend Niederländer ließen sich wie Schafe abführen und ebenso viele Frauen mussten zusehen, wie ihre Männer und Söhne wehrlos zu Hitlers Schlachthaus geführt wurden.“. Das Projekt „Journey of the Razzia“ basiert auf gefilmten Zeugenaussagen von Männern, die die Razzia und die anschließende Reise miterlebt haben, um eine Lücke in der Geschichtsschreibung zu schließen und unter dem Thema „Der Handlungsspielraum eines Individuums in einer Gesellschaft unter Druck“ Einblicke in die Ereignisse zu geben.
Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daaropvolgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden. De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk".De getuigenissen in Reis van de Razzia zijn gedaan door mannen die nu gemiddeld 87 jaar oud zijn en indertijd, eind 1944, tussen de 17 en 21 jaar oud waren. In de getuigenissen van deze jongens valt te horen wat hun overkomen is tijdens de oorlogsjaren en wat hun handelingsruimte was ten tijde van de razzia. Maar ook hoe de ervaring van de reis van de razzia, naar Duitsland en Oost-Nederland, hun verzelfstandiging in de hand heeft gewerkt.Na de bevrijding pakten de jongens de draad weer op, in een groot aantal gevallen nog onderbroken door de politionele acties in Indonesië. Maar uiteindelijk kregen ze een eigen leven, een eigen gezin, in een Nederland dat volop in het teken stond van de wederopbouw.Het project bestaat uit 76 interviews. Ieder interview is beschikbaar als afzonderlijke dataset met een eigen Persistent Identifier. Iedere dataset is als volgt opgebouwd: Bestand .docx-bestand is de transcriptie in Word. Bestand _3, indien aanwezig, bevat een beschrijving van de route die geïnterviewde heeft afgelegd.* Soms heeft de geïnterviewde aanvullende informatie, zoals foto's of een (eerder geschreven) verslag, beschikbaar gesteld. Deze informatie is dan opgenomen als _data en/of _fotobestand in de desbetreffende dataset. De inhoud wordt beschreven in het opmerkingenveld van de dataset.
