ANTON GREVEN (NL) Het gezin Greven werd gewaarschuwd door het Verzet dat er een razzia plaats zou hebben. Anton en zijn broer doken niet onder in huis, maar probeerden te ontsnappen en werden op hun vlucht staande gehouden en in het Feijenoordstadion ondergebracht. Via Amsterdam kwam Anton per schip in Kampen aan. In Münster zag hij de platgebombardeerde stad en moest hij helpen het station te repareren. Daar heeft hij drie bombardementen meegemaakt.Na een zwaar bombardement is Anton met twee jongens naar huis gaan lopen. Na een gevaarlijke tocht per trein en te voet, waarbij ze bijna opgepakt werden, wisten ze Haaksbergen te bereiken, waar een tante woonde die hen hielp.30 november kwamen ze weer aan in Rotterdam, waar Anton de Hongerwinter meemaakte. Tijdens de luchtlandingen van de Duitsers was Anton nog onder de indruk van het Duitse optreden, na het lezen van een boek geschreven door Lord Marley, het bombardement van Rotterdam, en na de razzia en de reis naar Duitsland, was dat enthousiasme wel over.Aan de beschrijving van dit interview is een link opgenomen naar het interview met Riet Bastein, de echtgenote van een overleden vriend van Greven. Zij was aanwezig bij een gedeelte van het interview, en is zelf ook geïnterviewd.
SAMENVATTING ONDERWERP. Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daarop volgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden.De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits Nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk".
ANTON GREVEN (EN) The Greven family was warned by the Resistance that a raid would take place. Anton and his brother did not go into hiding at home, but tried to escape and were stopped during their flight and housed in the Feijenoord stadium. Anton arrived in Kampen by ship via Amsterdam. In Münster he saw the bombed city and had to help repair the station. There he experienced three bombardments.After a heavy bombardment Anton walked home with two boys. After a dangerous journey by train and on foot, during which they were almost arrested, they managed to reach Haaksbergen, where an aunt lived who helped them.On 30 November they arrived back in Rotterdam, where Anton experienced the Hunger Winter. During the German airborne landings, Anton was still impressed by the German performance, after reading a book written by Lord Marley, the bombing of Rotterdam, and after the raid and the journey to Germany, that enthusiasm had passed.A link to the interview with Riet Bastein, the wife of a deceased friend of Greven, has been added to the description of this interview. She was present at part of the interview, and was also interviewed herself.
SUMMARY OF THE SUBJECT. On the evening of 9 November 1944, a cordon was placed around Rotterdam and Schiedam by the German army. All important bridges and strategic points were closed off, trams were no longer running and telephone traffic was blocked. On the following two days, more than 52,000 Rotterdammers and Schiedammers between the ages of seventeen and forty were arrested and taken to Germany to perform forced labour there, often in appalling conditions.
The Rotterdam Raid was one of the largest manhunts that the German National Socialist regime ever conducted. The resistance newspaper Vrij Nederland reacted with shock, writing on 14 December 1944: ‘Fifty thousand Dutch men let themselves be led away like sheep and just as many women watch as their husbands and sons are led defenceless to Hitler’s slaughterhouse’.
The project Journey of the Razzia is based on filmed testimonies of men who experienced the raid and the subsequent journey, to fill a gap in the historiography and to provide insight into the events based on the theme "Maneuverability of an individual in a society under pressure”.
ANTON GREVEN (DE) Die Familie Greven wurde vom Widerstand gewarnt, dass eine Razzia stattfinden würde. Anton und sein Bruder versteckten sich nicht im Haus, sondern versuchten zu fliehen und wurden auf der Flucht gestoppt und im Feijenoord-Stadion untergebracht. Anton kam per Schiff über Amsterdam nach Kampen. In Münster sah er die zerbombte Stadt und musste bei der Reparatur des Bahnhofs helfen. Dort erlebte er drei Bombenanschläge.Nach einem schweren Bombenangriff ging Anton mit zwei Jungen nach Hause. Nach einer gefährlichen Reise mit dem Zug und zu Fuß, bei der sie beinahe verhaftet worden wären, gelang es ihnen, Haaksbergen zu erreichen, wo eine Tante lebte, die ihnen half.Am 30. November kamen sie wieder in Rotterdam an, wo Anton den Hungerwinter erlebte. Während der deutschen Luftlandungen war Anton immer noch beeindruckt von den deutschen Aktionen, aber nach der Lektüre eines Buches von Lord Marley, der Bombardierung Rotterdams, und nach dem Überfall und der Reise nach Deutschland war diese Begeisterung vorbei.Die Beschreibung dieses Interviews enthält einen Link zum Interview mit Riet Bastein, der Frau eines verstorbenen Freundes von Greven. Sie war bei einem Teil des Interviews anwesend und wurde auch selbst interviewt.
ZUSAMMENFASSUNG THEMA. Am Abend des 9. November 1944 errichtete die deutsche Armee eine Sperre um Rotterdam und Schiedam. Alle wichtigen Brücken und strategischen Punkte wurden abgesperrt, Straßenbahnen fuhren nicht mehr und der Telefonverkehr war unterbrochen. An den beiden folgenden Tagen wurden über 52.000 Einwohner Rotterdams und Schiedams im Alter zwischen 17 und 40 Jahren festgenommen und nach Deutschland verschleppt, um dort unter oft entsetzlichen Bedingungen Zwangsarbeit zu verrichten.
Die Razzia in Rotterdam war eine der größten Menschenjagden, die das nationalsozialistische Regime in Deutschland jemals durchgeführt hat. Die Widerstandszeitung Vrij Nederland reagierte schockiert und schrieb am 14. Dezember 1944: „Fünfzigtausend Niederländer ließen sich wie Schafe abführen und ebenso viele Frauen mussten zusehen, wie ihre Männer und Söhne wehrlos zu Hitlers Schlachthaus geführt wurden.“. Das Projekt „Journey of the Razzia“ basiert auf gefilmten Zeugenaussagen von Männern, die die Razzia und die anschließende Reise miterlebt haben, um eine Lücke in der Geschichtsschreibung zu schließen und unter dem Thema „Der Handlungsspielraum eines Individuums in einer Gesellschaft unter Druck“ Einblicke in die Ereignisse zu geben.
Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daaropvolgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden. De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk".De getuigenissen in Reis van de Razzia zijn gedaan door mannen die nu gemiddeld 87 jaar oud zijn en indertijd, eind 1944, tussen de 17 en 21 jaar oud waren. In de getuigenissen van deze jongens valt te horen wat hun overkomen is tijdens de oorlogsjaren en wat hun handelingsruimte was ten tijde van de razzia. Maar ook hoe de ervaring van de reis van de razzia, naar Duitsland en Oost-Nederland, hun verzelfstandiging in de hand heeft gewerkt.Na de bevrijding pakten de jongens de draad weer op, in een groot aantal gevallen nog onderbroken door de politionele acties in Indonesië. Maar uiteindelijk kregen ze een eigen leven, een eigen gezin, in een Nederland dat volop in het teken stond van de wederopbouw.Het project bestaat uit 76 interviews. Ieder interview is beschikbaar als afzonderlijke dataset met een eigen Persistent Identifier. Iedere dataset is als volgt opgebouwd: Bestand .docx-bestand is de transcriptie in Word. Bestand _3, indien aanwezig, bevat een beschrijving van de route die geïnterviewde heeft afgelegd.* Soms heeft de geïnterviewde aanvullende informatie, zoals foto's of een (eerder geschreven) verslag, beschikbaar gesteld. Deze informatie is dan opgenomen als _data en/of _fotobestand in de desbetreffende dataset. De inhoud wordt beschreven in het opmerkingenveld van de dataset.
