TIJMEN VAN VEEN Tijdens de razzia zag Tijmen de V2's naar Londen overvliegen. Hij heeft aan een nicht van zijn vrouw zijn verlovingsring mee kunnen geven terwijl andere vrouwen hysterisch met de colonne mee liepen. Op het IJsselmeer schoot een soldaat op een overvliegend vliegtuig en kreeg op zijn kop van de officier. Tijmen werd tewerkgesteld bij de spoorwegen, waar hij gebombardeerde treinen weer op de rails moest helpen zetten. Nederlanders hadden het beter dan Russen en Polen die als derderangs burgers werden behandeld. Tijmen kreeg desondanks buiktyfus en moest doodskoortsen doorstaan in een ziekenhuis. Via een boodschapper in Rotterdam kregen zijn ouders de indruk dat Tijmen overleden was. Aangekomen in Rotterdam dachten mensen dat hij als soldaat van het front kwam, zo slecht zag hij eruit. Tijmen leest een brief voor die hij aan zijn voormalige werkgever heeft geschreven om het bedrijf aan het verleden te helpen herinneren.
SAMENVATTING ONDERWERP. Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daarop volgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden.De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits Nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk".
TIJMEN VAN VEEN During the raid, Tijmen saw the V2s flying over to London. He was able to give his engagement ring to a cousin of his wife while other women hysterically walked along with the column. On the IJsselmeer, a soldier shot at an overflying plane and was reprimanded by the officer. Tijmen was put to work on the railways, where he had to help put bombed trains back on the rails. The Dutch were better off than the Russians and Poles, who were treated as third-class citizens. Tijmen nevertheless contracted typhoid fever and had to endure death fever in a hospital. Through a messenger in Rotterdam, his parents got the impression that Tijmen had died. When they arrived in Rotterdam, people thought he had come from the front as a soldier, he looked so bad. Tijmen reads a letter he wrote to his former employer to help the company remember the past.
SUMMARY OF THE SUBJECT. On the evening of 9 November 1944, a cordon was placed around Rotterdam and Schiedam by the German army. All important bridges and strategic points were closed off, trams were no longer running and telephone traffic was blocked. On the following two days, more than 52,000 Rotterdammers and Schiedammers between the ages of seventeen and forty were arrested and taken to Germany to perform forced labour there, often in appalling conditions.
The Rotterdam Raid was one of the largest manhunts that the German National Socialist regime ever conducted. The resistance newspaper Vrij Nederland reacted with shock, writing on 14 December 1944: ‘Fifty thousand Dutch men let themselves be led away like sheep and just as many women watch as their husbands and sons are led defenceless to Hitler’s slaughterhouse’.
The project Journey of the Razzia is based on filmed testimonies of men who experienced the raid and the subsequent journey, to fill a gap in the historiography and to provide insight into the events based on the theme "Maneuverability of an individual in a society under pressure”.
TIJMEN VAN VEEN Während des Angriffs sah Tijmen die V2 über London fliegen. Er konnte einer Cousine seiner Frau seinen Verlobungsring überreichen, während andere Frauen hysterisch der Kolonne folgten. Auf dem IJsselmeer schoss ein Soldat auf ein überfliegendes Flugzeug und wurde vom Offizier gerügt. Tijmen war bei der Eisenbahn beschäftigt, wo er dabei helfen musste, bombardierte Züge wieder auf die Gleise zu bringen. Den Niederländern ging es besser als den Russen und Polen, die als Bürger dritter Klasse behandelt wurden. Trotzdem erkrankte Tijmen an Typhus und musste im Krankenhaus ein tödliches Fieber ertragen. Durch einen Boten in Rotterdam erfuhren seine Eltern, dass Tijmen gestorben sei. Als er in Rotterdam ankam, dachten die Leute, er sei ein Frontsoldat, so schlimm sah er aus. Tijmen liest einen Brief vor, den er an seinen ehemaligen Arbeitgeber geschrieben hat, um dem Unternehmen zu helfen, sich an die Vergangenheit zu erinnern.
ZUSAMMENFASSUNG THEMA. Am Abend des 9. November 1944 errichtete die deutsche Armee eine Sperre um Rotterdam und Schiedam. Alle wichtigen Brücken und strategischen Punkte wurden abgesperrt, Straßenbahnen fuhren nicht mehr und der Telefonverkehr war unterbrochen. An den beiden folgenden Tagen wurden über 52.000 Einwohner Rotterdams und Schiedams im Alter zwischen 17 und 40 Jahren festgenommen und nach Deutschland verschleppt, um dort unter oft entsetzlichen Bedingungen Zwangsarbeit zu verrichten.
Die Razzia in Rotterdam war eine der größten Menschenjagden, die das nationalsozialistische Regime in Deutschland jemals durchgeführt hat. Die Widerstandszeitung Vrij Nederland reagierte schockiert und schrieb am 14. Dezember 1944: „Fünfzigtausend Niederländer ließen sich wie Schafe abführen und ebenso viele Frauen mussten zusehen, wie ihre Männer und Söhne wehrlos zu Hitlers Schlachthaus geführt wurden.“. Das Projekt „Journey of the Razzia“ basiert auf gefilmten Zeugenaussagen von Männern, die die Razzia und die anschließende Reise miterlebt haben, um eine Lücke in der Geschichtsschreibung zu schließen und unter dem Thema „Der Handlungsspielraum eines Individuums in einer Gesellschaft unter Druck“ Einblicke in die Ereignisse zu geben.
Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daaropvolgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden. De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk".De getuigenissen in Reis van de Razzia zijn gedaan door mannen die nu gemiddeld 87 jaar oud zijn en indertijd, eind 1944, tussen de 17 en 21 jaar oud waren. In de getuigenissen van deze jongens valt te horen wat hun overkomen is tijdens de oorlogsjaren en wat hun handelingsruimte was ten tijde van de razzia. Maar ook hoe de ervaring van de reis van de razzia, naar Duitsland en Oost-Nederland, hun verzelfstandiging in de hand heeft gewerkt.Na de bevrijding pakten de jongens de draad weer op, in een groot aantal gevallen nog onderbroken door de politionele acties in Indonesië. Maar uiteindelijk kregen ze een eigen leven, een eigen gezin, in een Nederland dat volop in het teken stond van de wederopbouw.Het project bestaat uit 76 interviews. Ieder interview is beschikbaar als afzonderlijke dataset met een eigen Persistent Identifier. Iedere dataset is als volgt opgebouwd: Bestand .docx-bestand is de transcriptie in Word. Bestand _3, indien aanwezig, bevat een beschrijving van de route die geïnterviewde heeft afgelegd.* Soms heeft de geïnterviewde aanvullende informatie, zoals foto's of een (eerder geschreven) verslag, beschikbaar gesteld. Deze informatie is dan opgenomen als _data en/of _fotobestand in de desbetreffende dataset. De inhoud wordt beschreven in het opmerkingenveld van de dataset.
