KEES MELISSE. Dhr. C.P. (Kees) MelisseOmdat er zo weinig mensen op het werk van de heer Melisse waren, kreeg hij vrij van zijn baas. Op weg naar huis werd hij staande gehouden door een Duitse militair die met hem mee liep naar huis. Door gewillig mee te werken en de aandacht op zich te vestigen, wist zijn vader de razzia te ontlopen. In colonne lopend zag de heer Melisse een jongen neergeschoten worden die geprobeerd had te ontsnappen. De heer Melisse kwam met een groep Rotterdammers aan in Kamp Amersfoort. Daar hield Kotälla de discipline erin met hulp van honden. Met een groepje fabriceerde hij een slee waarmee een ontsnapping op touw werd gezet. Na een gecompliceerde tocht kwamen ze aan in Rotterdam bij de Ausrüstungsstelle van de Marine, waar een officier het groepje aanhield, maar besloot de jongens naar huis te laten terugkeren.Na de oorlog ging de heer Melisse bij de Stoottroepen in Indonesië. Later ging hij werken bij de Buitendienst van de Sociale Dienst.
Inhoud bestand _foto:interviewnotities met tijdlijn van besproken gebeurtenissen en portret van geïnterviewde ten tijde van de razzia.
SAMENVATTING ONDERWERP.Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daarop volgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden.De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits Nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk".
KEES MELISSE. Mr. C.P. (Kees) MelisseBecause there were so few people at Mr. Melisse's work, his boss gave him time off. On his way home, he was stopped by a German soldier who walked with him home. By willingly cooperating and drawing attention to himself, his father managed to avoid the raid. Walking in a column, Mr. Melisse saw a boy who had tried to escape being shot. Mr. Melisse arrived at Camp Amersfoort with a group of Rotterdammers. There, Kotälla maintained discipline with the help of dogs. With a group, he made a sled with which an escape was organized. After a complicated journey, they arrived in Rotterdam at the Ausrüstungsstelle of the Navy, where an officer stopped the group, but decided to let the boys return home.After the war, Mr. Melisse joined the Shock Troops in Indonesia. Later he went to work for the Field Service of the Social Services.
File contents _photo:interview notes with timeline of discussed events and portrait of interviewee at the time of the raid.
SUMMARY OF THE SUBJECT. On the evening of 9 November 1944, a cordon was placed around Rotterdam and Schiedam by the German army. All important bridges and strategic points were closed off, trams were no longer running and telephone traffic was blocked. On the following two days, more than 52,000 Rotterdammers and Schiedammers between the ages of seventeen and forty were arrested and taken to Germany to perform forced labour there, often in appalling conditions.
The Rotterdam Raid was one of the largest manhunts that the German National Socialist regime ever conducted. The resistance newspaper Vrij Nederland reacted with shock, writing on 14 December 1944: ‘Fifty thousand Dutch men let themselves be led away like sheep and just as many women watch as their husbands and sons are led defenceless to Hitler’s slaughterhouse’.
The project Journey of the Razzia is based on filmed testimonies of men who experienced the raid and the subsequent journey, to fill a gap in the historiography and to provide insight into the events based on the theme "Maneuverability of an individual in a society under pressure”.
KEES MELISSE. Herr. C. P. (Kees) MelisseWeil bei Herrn Melisse so wenig Personal da war, bekam er von seinem Chef frei. Auf dem Heimweg wurde er von einem deutschen Soldaten angehalten, der ihn zu Fuß nach Hause begleitete. Durch seine Bereitschaft zur Kooperation und Aufmerksamkeit gelang es seinem Vater, die Razzia zu verhindern. Während er in einer Kolonne ging, sah Herr Melisse, wie auf einen Jungen geschossen wurde, der versucht hatte zu fliehen. Herr Melisse kam mit einer Gruppe Rotterdamer im Camp Amersfoort an. Dort sorgte Kotälla mit Hilfe von Hunden für Disziplin. Mit einer Gruppe baute er einen Schlitten, der für eine Flucht genutzt wurde. Nach einer komplizierten Reise kamen sie in Rotterdam an der Ausrüstungsstelle der Marine an, wo ein Offizier die Gruppe festhielt, aber beschloss, die Jungen nach Hause zurückkehren zu lassen.Nach dem Krieg schloss sich Herr Melisse den Stoßtruppen in Indonesien an. Später arbeitete er für den Sozialdienst im Außendienst.
Inhalt des Dateifotos:Interviewnotizen mit Zeitleiste der besprochenen Ereignisse und Porträt des Interviewten zum Zeitpunkt der Razzia.
ZUSAMMENFASSUNG THEMA. Am Abend des 9. November 1944 errichtete die deutsche Armee eine Sperre um Rotterdam und Schiedam. Alle wichtigen Brücken und strategischen Punkte wurden abgesperrt, Straßenbahnen fuhren nicht mehr und der Telefonverkehr war unterbrochen. An den beiden folgenden Tagen wurden über 52.000 Einwohner Rotterdams und Schiedams im Alter zwischen 17 und 40 Jahren festgenommen und nach Deutschland verschleppt, um dort unter oft entsetzlichen Bedingungen Zwangsarbeit zu verrichten.
Die Razzia in Rotterdam war eine der größten Menschenjagden, die das nationalsozialistische Regime in Deutschland jemals durchgeführt hat. Die Widerstandszeitung Vrij Nederland reagierte schockiert und schrieb am 14. Dezember 1944: „Fünfzigtausend Niederländer ließen sich wie Schafe abführen und ebenso viele Frauen mussten zusehen, wie ihre Männer und Söhne wehrlos zu Hitlers Schlachthaus geführt wurden.“. Das Projekt „Journey of the Razzia“ basiert auf gefilmten Zeugenaussagen von Männern, die die Razzia und die anschließende Reise miterlebt haben, um eine Lücke in der Geschichtsschreibung zu schließen und unter dem Thema „Der Handlungsspielraum eines Individuums in einer Gesellschaft unter Druck“ Einblicke in die Ereignisse zu geben.
Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daaropvolgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden. De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk".De getuigenissen in Reis van de Razzia zijn gedaan door mannen die nu gemiddeld 87 jaar oud zijn en indertijd, eind 1944, tussen de 17 en 21 jaar oud waren. In de getuigenissen van deze jongens valt te horen wat hun overkomen is tijdens de oorlogsjaren en wat hun handelingsruimte was ten tijde van de razzia. Maar ook hoe de ervaring van de reis van de razzia, naar Duitsland en Oost-Nederland, hun verzelfstandiging in de hand heeft gewerkt.Na de bevrijding pakten de jongens de draad weer op, in een groot aantal gevallen nog onderbroken door de politionele acties in Indonesië. Maar uiteindelijk kregen ze een eigen leven, een eigen gezin, in een Nederland dat volop in het teken stond van de wederopbouw.Het project bestaat uit 76 interviews. Ieder interview is beschikbaar als afzonderlijke dataset met een eigen Persistent Identifier. Iedere dataset is als volgt opgebouwd: Bestand .docx-bestand is de transcriptie in Word. Bestand _3, indien aanwezig, bevat een beschrijving van de route die geïnterviewde heeft afgelegd.* Soms heeft de geïnterviewde aanvullende informatie, zoals foto's of een (eerder geschreven) verslag, beschikbaar gesteld. Deze informatie is dan opgenomen als _data en/of _fotobestand in de desbetreffende dataset. De inhoud wordt beschreven in het opmerkingenveld van de dataset.
