PIET WELLINGPiet was in 1944 geslaagd voor zijn HBS diploma en kon aan een MTS verder leren in Rotterdam. Daar aangekomen bleek de school gesloten te zijn en Piet volgde een vorm van particulier ad-hoc onderwijs bij mensen waar hij bij in de kost was. Tijdens de razzia besloot hij mee te werken om die mensen niet in gevaar te brengen. In het Belastingkantoor in de Puntegaalstraat, dat nog in aanbouw was, liep Piet een zware verkoudheid op. Met de trein werd Piet naar de Eiffel gebracht om daar tankwallen te graven. In Kronenburg stonden V2 installaties opgesteld waar de bevolking erg enthousiast over was. Bij een aanval door jachtvliegtuigen wist Piet tenauwernood aan de dood te ontsnappen. Hij werd ziek en mocht op eigen kracht naar huis. Tijdens die tocht kwam hij door Keulen wat dusdanig getroffen was dat Piet er trauma's aan over heeft gehouden. In februari 1945 kwam Piet terug in Rotterdam.Piet stelt dat de razzia's in Amsterdam en Den Haag zijn mislukt, omdat de bevolking daar gewaarschuwd was. In Rotterdam werd de eerste grootschalige razzia gehouden, waar men door werd overvallen.
SAMENVATTING ONDERWERP. Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daarop volgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden.De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits Nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk".
Inhoud bestand _data:Verslag van geïnterviewde over zijn ervaringen tijdens de razzia.
PIET WELLINGPiet had graduated from HBS in 1944 and was able to continue his studies at a MTS in Rotterdam. When he arrived, the school was closed and Piet followed a form of private ad-hoc education with people where he boarded. During the raid, he decided to cooperate in order not to endanger those people. In the Tax Office in the Puntegaalstraat, which was still under construction, Piet caught a bad cold. Piet was taken to the Eiffel by train to dig tank walls there. V2 installations were set up in Kronenburg, which the population was very enthusiastic about. During an attack by fighter planes, Piet narrowly escaped death. He became ill and was allowed to return home on his own. During that trip, he passed through Cologne, which was so affected that Piet was left with trauma. In February 1945, Piet returned to Rotterdam.Piet claims that the raids in Amsterdam and The Hague failed because the population there had been warned. The first large-scale raid was held in Rotterdam, where people were caught unawares.
SUMMARY OF THE SUBJECT. On the evening of 9 November 1944, a cordon was placed around Rotterdam and Schiedam by the German army. All important bridges and strategic points were closed off, trams were no longer running and telephone traffic was blocked. On the following two days, more than 52,000 Rotterdammers and Schiedammers between the ages of seventeen and forty were arrested and taken to Germany to perform forced labour there, often in appalling conditions.
The Rotterdam Raid was one of the largest manhunts that the German National Socialist regime ever conducted. The resistance newspaper Vrij Nederland reacted with shock, writing on 14 December 1944: ‘Fifty thousand Dutch men let themselves be led away like sheep and just as many women watch as their husbands and sons are led defenceless to Hitler’s slaughterhouse’.
The project Journey of the Razzia is based on filmed testimonies of men who experienced the raid and the subsequent journey, to fill a gap in the historiography and to provide insight into the events based on the theme "Maneuverability of an individual in a society under pressure”.
PIET WELLINGPiet schloss 1944 sein Studium an der HBS ab und konnte sein Studium an einer technischen Hochschule in Rotterdam fortsetzen. Als wir dort ankamen, stellte sich heraus, dass die Schule geschlossen war und Piet eine Art privaten Ad-hoc-Unterricht bei den Leuten in seiner Gegend erhielt. Um die Menschen bei der Razzia nicht zu gefährden, beschloss er, zu kooperieren. Im Finanzamt in der Puntegaalstraat, das sich noch im Bau befand, holte sich Piet eine schlimme Erkältung. Piet wurde mit dem Zug zum Eiffelturm gebracht, um dort Panzerwände auszugraben. In Kronenburg gab es V2-Anlagen, die bei der Bevölkerung auf große Begeisterung stießen. Bei einem Angriff von Kampfflugzeugen entkam Piet nur knapp dem Tod. Er wurde krank und durfte alleine nach Hause gehen. Während dieser Reise kam er durch Köln, was Piet so sehr mitnahm, dass es bei ihm ein Trauma hinterließ. Im Februar 1945 kehrte Piet nach Rotterdam zurück.Piet gibt an, dass die Angriffe in Amsterdam und Den Haag scheiterten, weil die Bevölkerung dort gewarnt worden war. Die erste groß angelegte Razzia fand in Rotterdam statt, wo die Menschen überrascht wurden.
ZUSAMMENFASSUNG THEMA. Am Abend des 9. November 1944 errichtete die deutsche Armee eine Sperre um Rotterdam und Schiedam. Alle wichtigen Brücken und strategischen Punkte wurden abgesperrt, Straßenbahnen fuhren nicht mehr und der Telefonverkehr war unterbrochen. An den beiden folgenden Tagen wurden über 52.000 Einwohner Rotterdams und Schiedams im Alter zwischen 17 und 40 Jahren festgenommen und nach Deutschland verschleppt, um dort unter oft entsetzlichen Bedingungen Zwangsarbeit zu verrichten.
Die Razzia in Rotterdam war eine der größten Menschenjagden, die das nationalsozialistische Regime in Deutschland jemals durchgeführt hat. Die Widerstandszeitung Vrij Nederland reagierte schockiert und schrieb am 14. Dezember 1944: „Fünfzigtausend Niederländer ließen sich wie Schafe abführen und ebenso viele Frauen mussten zusehen, wie ihre Männer und Söhne wehrlos zu Hitlers Schlachthaus geführt wurden.“. Das Projekt „Journey of the Razzia“ basiert auf gefilmten Zeugenaussagen von Männern, die die Razzia und die anschließende Reise miterlebt haben, um eine Lücke in der Geschichtsschreibung zu schließen und unter dem Thema „Der Handlungsspielraum eines Individuums in einer Gesellschaft unter Druck“ Einblicke in die Ereignisse zu geben.
Op de avond van 9 november 1944 werd er een cordon rond Rotterdam en Schiedam gelegd door het Duitse leger. Alle belangrijke bruggen en strategische punten waren afgezet, trams reden niet meer en het telefoonverkeer was geblokkeerd. Op de twee daaropvolgende dagen werden ruim 52.000 Rotterdammers en Schiedammers tussen de zeventien en veertig jaar oud opgepakt en afgevoerd richting Duitsland om daar dwangarbeid te verrichten in veelal beroerde omstandigheden. De Razzia van Rotterdam is een van de grootste klopjachten die het Duits nationaalsocialistische regime heeft gehouden. Het verzetsblad Vrij Nederland reageerde dan ook geschokt, het schreef op 14 december 1944: ‘Vijftigduizend Nederlandse mannen laten zich als schapen wegvoeren en evenzoveel vrouwen zien toe hoe hun mannen en zoons weerloos naar Hitlers slachtbank worden geleid’.Het project Reis van de Razzia is gebaseerd op gefilmde getuigenissen van mannen die de razzia en de daaropvolgende reis hebben meegemaakt, om een hiaat in de geschiedschrijving te vullen en om inzicht te geven in de gebeurtenissen aan de hand van het thema "Handelingsruimte van een individu in een samenleving onder druk".De getuigenissen in Reis van de Razzia zijn gedaan door mannen die nu gemiddeld 87 jaar oud zijn en indertijd, eind 1944, tussen de 17 en 21 jaar oud waren. In de getuigenissen van deze jongens valt te horen wat hun overkomen is tijdens de oorlogsjaren en wat hun handelingsruimte was ten tijde van de razzia. Maar ook hoe de ervaring van de reis van de razzia, naar Duitsland en Oost-Nederland, hun verzelfstandiging in de hand heeft gewerkt.Na de bevrijding pakten de jongens de draad weer op, in een groot aantal gevallen nog onderbroken door de politionele acties in Indonesië. Maar uiteindelijk kregen ze een eigen leven, een eigen gezin, in een Nederland dat volop in het teken stond van de wederopbouw.Het project bestaat uit 76 interviews. Ieder interview is beschikbaar als afzonderlijke dataset met een eigen Persistent Identifier. Iedere dataset is als volgt opgebouwd: Bestand .docx-bestand is de transcriptie in Word. Bestand _3, indien aanwezig, bevat een beschrijving van de route die geïnterviewde heeft afgelegd.* Soms heeft de geïnterviewde aanvullende informatie, zoals foto's of een (eerder geschreven) verslag, beschikbaar gesteld. Deze informatie is dan opgenomen als _data en/of _fotobestand in de desbetreffende dataset. De inhoud wordt beschreven in het opmerkingenveld van de dataset.
